Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy o VAT (zwanej dalej "ustawą"). Faktura powinna zawierać: datę wystawienia; Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt. 3 ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo 100 euro, podatnik może wystawić fakturę uproszczoną. Faktura uproszczona nie musi zawierać: imion i nazwisk lub nazwy nabywców oraz ich adresów, Ponadto faktura zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT powinna zawierać m.in.: datę wystawienia; kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny umożliwia identyfikację faktury; imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 106e ust. 11 ustawy o VAT kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 31a ustawy o VAT. Numer zgłoszenia: Głos_podatnika_VAT_113512. Data zgłoszenia: 03.02.2020. Status pomysłu: Wyjaśnione. Zgodnie z art. 106e ust.5. pkt 3 faktura może nie zawierać: 3) w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 Podmiot wprowadzający do obrotu jest obowiązany do wystawienia faktury za sprzedaż paliwa stałego po cenie określonej w umowie, o której mowa w ust. 3, zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. Za datę sprzedaży uznaje się datę sprzedaży paliwa stałego zapisaną na fakturze. W przypadku dostawy towarów używanych, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT marża, faktura – w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 1–17 ustawy o VAT – powinna zawierać wyłącznie dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–8 i 15–17, a także odpowiednio wyrazy Z początkiem lipca 2018 r. do ustawy o VAT zostały dodane przepisy określające stosowanie tzw. mechanizmu podzielonej płatności - split payment (art. 108a ust. 1 ustawy o VAT). Do końca października 2019 r. korzystanie przez podatników z tego mechanizmu jest dobrowolne. Jednak 1 listopada 2019 r. stan prawny w tym zakresie ulegnie zmianie. Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy o VAT notą korygującą nie można skorygować pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8–15, czyli m.in.: wartości ilościowej, kwoty netto lub brutto czy stawki podatku VAT, ponieważ w takim wypadku sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą. JkRX4. VAT 2019: Faktura z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" Z dodawanego z dniem 1 listopada 2019 r. art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT wynikać będzie obowiązek wskazywania na niektórych fakturach wyrazów "mechanizm podzielonej płatności". Obowiązek ten będzie ciążyć w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę 15 000 zł (a precyzyjnie - kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 Prawa przedsiębiorców), obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których będzie mowa w dodawanym załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Treść tego przepisu zawiera błąd, który - jeżeli nie zostanie naprawiony przed 1 listopada 2019 może ograniczyć do minimum obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności". Z treści tego przepisu wynika bowiem, że obowiązek umieszczania na fakturach takiej adnotacji będzie istnieć tylko wtedy, gdy kwota należności ogółem na fakturze wynosić będzie dokładnie 15 000 zł. Teoretycznie zatem takiego obowiązku nie będzie nie tylko wtedy, gdy kwota ta będzie niższa od 15 000 zł, ale również wtedy, gdy kwota ta będzie wyższa od 15 000 zł. Taka interpretacja przepisu prowadziłaby jednak do wypaczenia jego sensu, co uzasadnia odstępstwo od jego wykładni językowej i odwołanie się do jego wykładni celowościowej. Dlatego też obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" będzie istnieć, jeżeli kwota należności na fakturze będzie wyższa niż 15 000 zł. Jest w zasadzie pewne, że podobne stanowisko będą reprezentowały organy podatkowe. Obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura: będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł, będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w dodawanym załączniku nr 15 do ustawy o VAT, czynności będą dokonywane na rzecz podatnika. Należy przy tym zwrócić uwagę, że dla wystąpienia tego obowiązku istotna jest kwota należności ogółem na fakturze, a nie kwota należności za towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. W konsekwencji obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" będzie mógł istnieć również wtedy, gdy faktury w niewielkiej części będą dokumentować takie towary lub usługi. Czytaj więcej w artykule: "Przewodnik po zmianach VAT od 1 września i 1 listopada 2019 r." >> Samochód w firmie Kompleksowe opracowanie dotyczące rozliczania używania samochodu w firmie w świetle obowiązujących przepisów o podatkach dochodowych i VAT. Prosty, zrozumiały język, wiele problemów zilustrowanych na przykładach. Poradnik niezbędny każdemu przedsiębiorcy. Kup już za: zł W przypadku wykonywania odpłatnych usług pomiędzy przedsiębiorcami istotne jest ustalenie miejsca świadczenia takiej usługi. Okoliczność ta wyznacza bowiem kraj, w którym usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W artykule wskazano, jak rozliczana jest usługa wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego. Przebadane zostaną różne warianty tej sytuacji wraz z przykładami stawek VAT, które znajdą w tej sytuacji wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego a miejsce świadczenia usług według zasady ogólnejUstawa o podatku od towarów i usług zawiera bardzo obszerny rozdział dotyczący ustalenia miejsca świadczenia usług. Podstawowy podział dotyczy usług wykonywanych na rzecz podatników oraz usług wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności. W tym artykule autor zajmie się wyłącznie tym pierwszym myśl zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2–4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest natomiast miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Reguła podstawowa wskazuje zatem, że w przypadku świadczenia usług dla innego przedsiębiorcy miejscem świadczenia i jednocześnie opodatkowania jest kraj nabywcy. Co ważne, będzie tak również wtedy, gdy usługa zostanie faktycznie wykonana w Polsce. W tym bowiem przypadku kryterium decydującym jest siedziba usługobiorcy (lub stałe miejsce prowadzenia działalności albo miejsce zamieszkania/pobytu).Warto wskazać, że zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy VAT w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika z innego kraju UE, który jest zobowiązany do rozliczenia podatku, faktura dokumentująca świadczenie takiej usługi nie zawiera kwoty podatku, zaś w miejscu stawki podatku należy wpisać „NP”, tzn. „nie podlega”. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy VAT w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (reverse charge).Przykład firma remontowa przeprowadziła naprawę koparki należącej do przedsiębiorcy w Niemczech. Usługa została wykonana w warsztacie znajdującym się we Wrocławiu. W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy VAT, w związku z czym usługa wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy, a więc w Niemczech. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie nabywca. Polski przedsiębiorca wystawia natomiast fakturę ze stawką NP oraz wyrażeniem „odwrotne obciążenie”.W przypadku stosowania zasady ogólnej miejscem opodatkowania usługi wykonywanej w Polsce dla kontrahenta unijnego jest kraj siedziby tego kontrahenta, który w tym przypadku pełni rolę usługobiorcy. Zgodnie z regułą odwrotnego obciążenia to nabywca jest zobligowany do rozliczenia podatku od tej transakcji w kraju swojej siedziby. W takim przypadku stawka polskiego podatku to wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego a miejsce świadczenia usług według reguł szczególnychTrzeba jednak zauważyć, że od przedstawionej reguły ogólnej ustawa przewiduje wiele wyjątków. W treści art. 28b wskazano bowiem, że przepis ten stosuje się z zastrzeżeniem art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W rezultacie katalog potencjalnych wyjątków jest całkiem spory. Najlepiej prześledzić możliwe sytuacje na konkretnych związane z nieruchomościamiPierwszy z wyjątków to art. 28e ustawy VAT, który podaje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia zarządu francuskiej firmy przebywał w hotelu w Warszawie przez tydzień. Na zakończenie pobytu poprosił o wystawienie faktury za usługę zakwaterowania w hotelu. Zgodnie z art. 28e ustawy VAT usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju położenia hotelu, tj. w Polsce. W rezultacie hotel wystawi fakturę, na której wykaże polski podatek według stawki 8%. Zgodnie bowiem z załącznikiem nr 3 do ustawy VAT usługi zakwaterowania są opodatkowane właśnie tą stawką transportu pasażerówJak stanowi art. 28f ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych zarządu belgijskiej firmy zakupił bilet na pociąg w relacji Warszawa-Gdańsk. Kupując bilet, poprosił o wystawienie faktury. Z uwagi na fakt, iż transport odbywał się wyłącznie na terenie Polski, usługa ta podlega opodatkowaniu w Polsce. W rezultacie faktura będzie zawierała polski podatek według stawki 8%, zgodnie bowiem z załącznikiem nr 3 do ustawy VAT transport kolejowy pasażerski międzymiastowy jest opodatkowany obniżoną stawką na imprezy kulturalne, targi i wystawyZgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się przedsiębiorca organizuje w Krakowie targi przedsiębiorców. Jednym z uczestników jest firma z Czech, która zakupiła karnet wstępu. Usługa wstępu podlega opodatkowaniu w kraju, gdzie targi faktycznie się odbywają, a więc ma to miejsce w Polsce. Faktura dokumentująca taką usługę będzie opodatkowana w Polsce zgodnie z polskim podatkiem VAT według stawki podstawowej, tj. 23%. Usługi restauracyjne i cateringoweW świetle art. 28i ustawy VAT miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane. W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu zarządu litewskiego przedsiębiorstwa udali się na obiad do restauracji w Poznaniu celem odbycia spotkania biznesowego. Po skończonym posiłku poprosili o fakturę. Taka usługa podlega opodatkowaniu w Polsce. Faktura dokumentująca usługę restauracyjną będzie opodatkowana stawką 8% zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy krótkoterminowego najmu środków transportuJak podaje art. 28j ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 z Austrii podczas pobytu w Polsce wynajął samochód osobowy razem z kierowcą do poruszania się po kraju. Podatnik przebywał w Polsce 20 dni. Zgodnie z cytowanym art. 28j ustawy VAT miejscem świadczenia usługi wynajmu będzie Polska. W konsekwencji faktura dokumentująca krótkoterminowy wynajem będzie zawierała polski podatek VAT. Stawka podatku wynosi 8%.Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera w swojej treści liczne wyjątki od reguły podstawowej wskazujące, że usługi wykonywane na rzecz innego podatnika z kraju UE podlegają opodatkowaniu w kraju, gdzie usługa ta jest faktycznie do podsumowania rozważań, wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług bardzo ważna jest znajomość przepisów stanowiących o miejscu ich opodatkowania. Wpływa to bowiem na ustalenie, kto oraz w którym kraju powinien rozliczyć podatek należny. Jeżeli bowiem zgodnie z przywołanymi przepisami usługa jest opodatkowana w Polsce, obowiązują polskie stawki podatku wynikające z treści polskiej ustawy VAT. Jeśli natomiast miejscem świadczenia usługi jest inny kraj, wówczas polski przedsiębiorca wystawia fakturę ze stawką NP oraz z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Otrzymałem fakturę od kontrahenta krajowego, opodatkowaną krajową 23% stawką podatku VAT, która wystawiona jest w dwóch walutach. Wartość netto faktury wyrażona jest w euro, natomiast kwota podatku VAT przeliczona została na złotówki. Na fakturze nie ma podanego kursu przeliczeniowego. Czy w obrocie krajowym wystawiona faktura w walucie obcej powinna zostać skorygowana?Łukasz, KatowiceOtrzymana faktura, na której wartości podane są w walucie obcej, ale wartość podatku VAT - w złotówkach, jest prawidłowa i nie wymaga podatkowe nie wykluczają możliwości wystawienia faktury w walucie obcej w przypadku transakcji krajowej. Co więcej, w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT zostały wyszczególnione elementy, jakie powinna zawierać faktura. Jednym z nich jest wartość sprzedaży netto. Ustawodawca nie wskazał, w jakiej walucie kwota ta powinna zostać ujęta na również zauważyć, że zgodnie z art. 106e ust. 11 ustawy o VAT kwoty podatku powinny zostać wykazane w złotówkach i jest to obowiązkowy element każdej 106e ust. 11 ustawy o VAT:Kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 poprawności wystawionej faktury w walucie obcej w obrocie krajowym jest interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 grudnia 2010 r., IPPP3-443-1046/10-2/JF, w której czytamy: (...) ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość winna być wyrażona w walucie polskiej – jest to kwota podatku. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie wymienialnej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej. W związku z powyższym, podatnik ma obowiązek wyrazić podatek VAT w PLN, w każdej fakturze wystawionej w walucie obcej. (...)Faktura w walucie obcej a kurs przeliczeniowyW katalogu obowiązkowych elementów faktury VAT ustawodawca nie wskazał konieczności podawania kursu przeliczeniowego walut obcych na złotówki. Jednak w myśl art. 31a ust. 1 ustawy o VAT faktura w walucie obcej powinna zostać przeliczona na złotówki według średniego kursu danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia uproszczeń tzw. Slim VAT wprowadził udogodnienie dla podatników od 1 stycznia 2021 roku a mianowicie zgodnie z art. 31a ust. 2a ustawy o VAT kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji. Oznacza to, że przedsiębiorcy mogą stosować ten sam kurs przeliczeniowy dla celów podatku dochodowego i podkreślić, że w sytuacji gdy sprzedawca zastosuje błędny kurs przeliczeniowy w stosunku do wartości podatku VAT, nabywca ma prawo odliczyć wartość podatku VAT w wysokości podanej na fakturze. Stanowisko takie potwierdził, wydając interpretację indywidualną, Dyrektor Izby skarbowej w Poznaniu, 9 października 2015 r., sygn. ILPP4/4512-1-239/15-2/BA, w której zostało wskazane, że:(...) Spółka otrzymuje od kontrahentów wystawione na jej rzecz faktury VAT, przeliczone z waluty obcej na PLN przy zastosowaniu kursu walut niewynikającego z przepisów ustawy o podatku VAT. W efekcie kwota podatku VAT w PLN wykazana na fakturze wystawionej na rzecz Spółki, jest kwotą wynikającą z przeliczenia kwoty podatku VAT w walucie obcej na PLN według niezgodnego z przepisami ustawy o podatku VAT, kursu walut. (...) Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku przeliczenia wartości kwoty podatku na fakturze wyrażonej w walucie obcej po błędnym kursie. W takiej sytuacji, podatnik zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na tej fakturze. (...) w sytuacji zastosowania przez wystawiającego fakturę VAT kontrahenta-dostawcę Spółki błędnego kursu walutowego – Spółka ma prawo w całości do odliczenia podatku VAT naliczonego z tej faktury w kwocie, jaka została na niej wykazana. (...)Wartością podatku, jaką nabywca ma prawo odliczyć, jest suma kwot podatku wykazanych na fakturach otrzymanych z tytułu nabycia towarów i zaksięgować fakturę w walucie obcej?W celu zaksięgowania faktury w walucie obcej w systemie należy przejść do zakładki: WYDATKI » KSIĘGOWANIE » DODAJ » FAKTURA VAT a następnie w podzakładce IMPORT Z ZAGRANICY I INNE ZAAWANSOWANE należy w polu Waluta wybrać walutę obcą w jakiej została wystawiona faktura i wprowadzić kwotę z faktury w polu Wartość zapisaniu system automatycznie dokona przeliczenia na złotówki i ujmie fakturę w ewidencjach podatkowych. Komentarz do VAT 2021 - Art. 106eKomentarz do zmian od 1 stycznia 2021 r. [Limit, po przekroczeniu którego należy na fakturze zamieścić oznaczenie MPP] Art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT określający obowiązek oznaczania faktur wyrazami "mechanizm podzielonej płatności" otrzymał nowe brzmienie. Zmiana polega na wskazaniu, że obowiązek ten istnieje, jeżeli kwota należności ogółem na fakturze przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażoną w walucie obcej. Przed zmianą ustawodawca odwoływał się do przepisów Prawa przedsiębiorców. Stąd od początku obowiązywania przepisów, to jest od 1 listopada 2019 r., powstawały wątpliwości, ile wynosi ten limit. Ostatecznie w objaśnieniach podatkowych MF wyjaśnił, że istnieje ten obowiązek, gdy kwota brutto na fakturze przekracza 15 000 zł. Teraz wynika to już wprost z ustawy o VAT. [Ustalenie kursu walut] Dodatkowo w treści art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT wskazany został sposób ustalania, czy kwota należności ogółem faktury przekracza równowartość 15 000 zł, jeżeli jest wyrażona w walucie obcej. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania VAT. Dotąd również ta zasada wynikała z objaśnień podatkowych MF. Komentarz 2020 I. Uwagi wstępne 1 [Brak obowiązującego wzoru faktury] Komentowany artykuł określa wymaganą minimalną treść wystawianych przez podatników faktur. Nie towarzyszy temu określenie obowiązujących wzorów faktur, a więc każdy dokument o treści wymaganej przepisami art. 106e ustawy o VAT jest fakturą. 2 [Faktury określone przepisami wykonawczymi] Poza przepisami komentowanego artykułu wymaganą treść faktur określają również przepisy § 3 rozporządzenia o fakturach. W przepisach tych jest wymienionych pięć rodzajów czynności, które mogą być dokumentowane fakturami zawierającymi węższy od określonego w art. 106e ustawy o VAT zakresu danych. Więcej na ten temat - zob. komentarz do art. 106o ustawy o VAT. II. Treść faktury 3 [Trzy rodzaje elementów] Przepisy art. 106e ustawy o VAT określają trzy grupy elementów faktur. Są to obowiązkowe elementy faktur (art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT), elementy faktur, których nie zawierają niektóre faktury (art. 106e ust. 4 ustawy o VAT), oraz fakultatywne elementy faktur (art. 106e ust. 5 ustawy o VAT). Obowiązkowe elementy faktur określają przepisy art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT. Elementy te można podzielić na obowiązkowe dla większości faktur oraz elementy obowiązkowe dla niektórych faktur (zob. tabelę 1). Tabela 1. Obowiązkowe elementy faktur Elementy obowiązkowe dla większości faktur Elementy obowiązkowe dla niektórych faktur 1 2 1) data wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT), czyli NIP; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT), czyli najczęściej NIP albo numer VAT UE unijnego kontrahenta; 6) data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub data otrzymania zapłaty (data otrzymania zapłaty dotyczy tzw. faktur zaliczkowych), o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwa (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawka podatku; 13) suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwota należności ogółem 1) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT albo przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 19a ust. 12 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty - wyrazy "metoda kasowa"; 2) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT - wyraz "samofakturowanie"; 3) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie"; 4) w przypadku faktur, ...